Wat is psychomotorische kindertherapie?
Voor wie?
Psychomotorische kindertherapie kan goed zijn voor veel kinderen. De therapie sluit aan bij datgene wat het jonge kind van nature al graag doet en kan: zingen, bewegen en spelen. Deze middelen geven het kind de gelegenheid uit te drukken wat het vaak met woorden niet duidelijk kan maken. U en/of de leerkracht merkt dit aan het gedrag van het kind.
PMKT helpt het kind op weg om op een andere manier met de problemen om te gaan. Psychomotorische kindertherapie helpt door beweging, spel en het gebruik van creatieve materialen om de vastgelopen ontwikkeling van uw kind weer op gang te brengen.
De veilige omgeving die de therapeut creeërt, zorgt er voor dat er veranderingen ingezet worden,
die uw kind ten goede komen. Uw kind en u kunnen vervolgens na de therapie op eigen kracht verder.
PMKT is geschikt voor kinderen die last hebben van:
druk gedrag
passiviteit
onhandig of houterig gedrag
weinig lichaamsbesef
coördinatieproblemen
schrijfproblemen
concentratieproblemen
motivatieproblemen
leerproblemen
agressief of teruggetrokken gedrag
moeilijk vriendjes maken
faalangst
gespannenheid
negatief zelfbeeld
Als je kind niet in het gewone plaatje past kan psychomotorische kindertherapie helpen. Door te bewegen kan de vastgelopen ontwikkeling weer opgang gebracht worden.
Ouders en kind kunnen na de therapie op eigen kracht verder.
Je kind wordt rustiger, het uit zich beter en wordt daardoor beter begrepen. Door te bewegen in een beweegruimte wordt er eerst gewerkt aan vertrouwen en ontspanning. Je kind leert zijn bewegingen te voelen en krijgt meer zelfvertrouwen in zijn lijf.
​
“ Ik vind het eng om op de schommel te gaan zou die mij wel houden?”
​
Even later staat het meisje van 8 ineens op die schommel en kijkt ze trots dat ze dit kan.
Zelf ervaren kan zelfvertrouwen geven.
De angst voelen geeft een keuze of doorgaan of stoppen.
Als het kind meer het lijf voelt, kan er daarna meer gekeken worden naar de emoties. Het is van belang die te voelen. Bijvoorbeeld wat gebeurd er als het kind boos wordt van binnen. Doordat bewust te gaan voelen, kan het kind er naar gaan handelen. Vervolgens kan er naar de interacties die het kind aangaat gekeken worden.
Een kijkje in de PMKT keuken
De eerste sessie:
Karin vindt het spannend om de eerste keer met me mee te gaan en ze praat over van alles. Ze struikelt bijna over haar benen. Ze mag van mij uit twee dingen kiezen en kiest voor basketbal. We praten wat over sport en muziek. Zingen vindt ze niet leuk. Ze mag helaas niet bij basketbalclub want ze heeft last van haar knie. Om haar wat beter te leren kennen vraag ik haar een gezinstekening te maken. Als extra opdracht vraag ik om alle gezinsleden in een beweging te tekenen. Ze begint meteen en legt uit wat iedereen doet en hoe iedereen heet. De poppetjes tekent ze klein met veel kleuren. Tot slot pak ik jongleerballen en vraag wat ze graag zou willen leren. Karin gooit de ballen niet zo hoog en houdt ze dicht bij zich bij het opvangen. Door zelf hoog de bal op te gooien gaat zij ook steeds verder. Uiteindelijk gooit ze de bal tot aan het plafond en ze moet er om lachen. We lopen weer terug naar de wachtkamer en spreken af de volgende keer weer de jongleerballen te pakken. De jongleerballen zijn goed voor de greep van haar handen, de motoriek en het zintuiglijk waarnemen.
De tweede sessie:
De therapeute neemt een motorische test af om te kijken hoe gaat. Het gaat om de uitvoering . Hoe gemotiveerd is het kind, maar ook wat kan het kind goed of vindt het gemakkelijk of moeilijk. Daarna mag het kind nog iets uitkiezen om in beweging met de therapeute te gaan doen.
De derde sessie:
De therapeute kijkt hoe het kind omgaat met taakjes die worden opgedragen en of het kind zelf iets kan bedenken. Dus een kind laat zien dat hij niet een tekening aan tafel wil maken, maar hij wil graag voetballen. Vaak hebben de ouders al vertelt wat het kind leuk vindt en kiest het kind daarvoor.
Na een observatie in de klas en 3 observaties in de bewegingsruimte wordt er door de therapeute een behandelplan geschreven en dit wordt besproken met de ouders.